Το ταξίδι μου ως μητέρα ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου 2016. Είχα έναν πολύωρο και δύσκολο τοκετό, αλλά ο γιατρός και η μαία μου με υποστήριξαν πάρα πολύ και κατάφερα να γεννήσω τη Βασιλική μου φυσιολογικά. Η μικρούλα μου γεννήθηκε, δυστυχώς, με αναπνευστική δυσχέρεια και μόνο λίγα λεπτά αφού την κράτησα στην αγκαλιά μου έπρεπε να μπει στη θερμοκοιτίδα. Έμεινε εκεί για πέντε βασανιστικές μέρες, για τις οποίες, το ότι έμεινα όρθια και κατάφερα και να θηλάσω, το οφείλω σε μια αγαπημένη μου σύμβουλο της LLL, καθώς και στις γνώσεις που είχα αποκομίσει από τις συναντήσεις της LLL και από τα βιβλία που μου είχαν προτείνει να διαβάσω. Ειλικρινά, αν δεν είχα αυτή την πολύτιμη γνώση και την υποστήριξη, δεν θα είχα θηλάσει, καθώς θα είχα πέσει σε όλες τις παγίδες που συνάντησα. Και ήταν πολλές. Τα λάθη των επαγγελματιών υγείας γύρω από τον θηλασμό και ο πόνος μου για την «άδεια αγκαλιά» μου ήταν οι εχθροί μου, που όμως δεν κατάφεραν να με νικήσουν. Αντλούσα γάλα με το θήλαστρο διαρκώς, μέρα και νύχτα, και πήγαινα τον πολύτιμο θησαυρό μου στον άλλο θησαυρό μου που ήταν στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών για πέντε μέρες. Έμεινα έξτρα διανυκτερεύσεις στο μαιευτήριο για να μπορώ να είμαι δίπλα της και να καταφέρω να πιει μόνο το δικό μου γάλα. Τελικά τα καταφέραμε! Την πέμπτη μέρα θηλάσαμε για πρώτη φορά μέσα στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Και παρόλο που πήραμε εξιτήριο με συνταγή για σίτιση με φόρμουλα, εμείς δεν πτοηθήκαμε!
Επιστρέψαμε σπίτι μας και εκεί όλα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο τους. Τις πρώτες κιόλας μέρες η σύμβουλός μου μας επισκέφτηκε στο σπίτι, έμεινε για ώρες μαζί μας και μας έδωσε απλόχερα τις συμβουλές της και τη στήριξη της. Η βοήθεια της ήταν πολύτιμη και πάλι, καθώς το άγνωστο είναι πολύ δύσκολο για τις «πρωτομαμάδες». Μου έδειξε και πάλι τις στάσεις του θηλασμού, για να βρω ποιες με διευκολύνουν, μου έδωσε πληροφορίες που χρειαζόμουν γενικότερα για το νεογέννητο, μου έδειξε ακόμα και πώς να αλλάζω πάνα ή τι να κάνω με το μπανάκι μας! Ήρθε άλλη μια φορά, μετά από λίγο καιρό, για αντιμετώπιση κάποιων προβλημάτων που προέκυψαν. Με βοήθησε να καταλάβω πως η Βασιλικούλα είχε αλλεργία στα γαλακτοκομικά και παλινδρόμηση, καθώς και το έντονο αντανακλαστικό ροής γάλακτος που είχα. Με βοήθησε με τις πληγωμένες θηλές μου και με την αϋπνία μου… Με θυμάμαι σε μια μηνιαία συνάντηση που πήγα τόσο απογοητευμένη που το δικό μου μωρό ξυπνούσε και μετά το έτος κάθε μιάμιση ώρα για θηλασμό! Εκεί συνάντησα μια μαμά που μου είπε «εμένα το δικό μου παιδί είναι δυόμισι και ακόμα ξυπνάει κάθε μιάμιση ώρα!». Έμεινα εμβρόντητη και φυσικά πήρα πολύ κουράγιο που και κάποια άλλη τα είχε καταφέρει μια χαρά και άντεχε! Εκείνη τη μέρα έμαθα και για την ασφαλή συγκοίμηση… Ή μάλλον την απενοχοποίησα! Είχα και έντονο άγχος αν σιτίζεται επαρκώς το μωρό μου… Με τόσα προβλήματα δεν θα απορούσε κανείς αν είχα σταματήσει το θηλασμό! Ίσα ίσα, πολλοί από το περιβάλλον μου με προέτρεπαν να σταματήσω, για να λυθούν όλα έτσι! Για όλα, όμως, υπήρχαν λύσεις και η στοργική καθοδήγησή της ήταν βάλσαμο!
Στο τέλος όλα πήγαν κατ’ ευχήν! Θηλάσαμε, ανεμπόδιστα πλέον, μέχρι τα 2,5 της χρόνια που ήμουν τεσσάρων μηνών έγκυος στο δεύτερο κοριτσάκι μου, τη Μαριάννα. Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια πήγαινα στις συναντήσεις της LLL, σχεδόν κάθε μήνα, γιατί εκεί ένιωθα αποδεκτή, ένιωθα να με καταλαβαίνουν και φυσικά να με υποστηρίζουν! Το να μοιράζομαι με τις άλλες μαμάδες τα κοινά μας προβλήματα, μου έδινε απίστευτη δύναμη να συνεχίζω! Αποθηλάσαμε καθοδηγούμενα και ομαλά, και πάλι με τη βοήθεια της συμβούλου μου, γιατί δυσκολευόμουν πολύ με το θηλασμό και τη νέα εγκυμοσύνη μου και είχα καταλάβει πως δεν θα άντεχα τον ταυτόχρονο θηλασμό μετά τη γέννα…
Η δεύτερη εμπειρία τόσο της γέννας όσο και του θηλασμού ήταν πλήρως επανορθωτική! Όλα πήγαν όπως τα ήθελα. Από τη στιγμή της γέννας, την ώρα που ακούμπησαν πάνω μου τη Μαριάννα μου, «έπιασε» το στήθος μου αμέσως και θηλάσαμε συνεχόμενα και καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάνηψης. Στο δωμάτιο ήμασταν συνεχώς μαζί, και μετά από προτροπή και πάλι της συμβούλου μου, φύγαμε, μια μέρα νωρίτερα από την προβλεπόμενη διαμονή από το μαιευτήριο, για να επιστρέψουμε πίσω στο σπίτι μας και στη Βασιλική μας που μας περίμενε με αγωνία! Ο θηλασμός πήγε τέλεια και ανεμπόδιστα καθώς τη δεύτερη φορά είχα όλες τις γνώσεις και εγώ και το σώμα μου! Ήταν πραγματική απόλαυση, γιατί τώρα δεν υπήρχαν και τα πρώτα άγχη και οι δυσκολίες ούτε και το άγνωστο. Είχαμε την ευκαιρία, πραγματικά, να το ζήσουμε πολύ όμορφα!
Κάναμε και μια πολύ σημαντική κίνηση, να φτιάξουμε ένα τεράστιο οικογενειακό κρεβάτι, ενώνοντας δυο διπλά κρεβάτια σε ένα! Κι έτσι είχαμε την ευκαιρία και να είμαστε όλοι μαζί (γιατί μέχρι τότε ο σύζυγος κοιμόταν στον καναπέ) και να νιώθουν και τα δυο παιδιά μας ασφαλή και εγώ να κοιμάμαι καλύτερα αφού το μωρό μου ήταν όλη νύχτα δίπλα μου και η πρόσβασή του στο… γάλα ήταν πανεύκολη!!! Ένα ζήτημα που αντιμετώπισα ήταν οι πολλές μαστίτιδες, που οφείλονταν στο πολύ λιπαρό γάλα μου που έφραζε διαρκώς κάποιον πόρο. Το οποίο το αντιμετώπισα, και πάλι, με τη βοήθεια της συμβούλου μου, με τη λιγότερη δυνατή διάρκεια και συμπτώματα. Είχε και η Μαριάννα μου αλλεργία στα γαλακτοκομικά και συνέχισα κανονικά τον θηλασμό μέχρι τέλους με αποχή γαλακτοκομικών, αλλά με φουλ ενημέρωση πάλι, για τις ένα σωρό επιλογές που είχα παρ’ όλη την αποχή! Επίσης, όταν ήταν η μικρή μου 14 μηνών χρειάστηκε να νοσηλευτώ για τρεις μέρες στο νοσοκομείο για χειρουργείο, γιατί είχα σπάσει το πόδι μου. Εκεί η σύμβουλος θηλασμού με βοήθησε και πάλι να διατηρήσω την παραγωγή μου αλλά και στο πώς να το διαχειριστώ γενικότερα με τη Μαριάννα. Επέστρεψα στο σπίτι και συνεχίσαμε να θηλάζουμε κανονικά, σαν να μην είχα φύγει ποτέ! Αποθηλάσαμε ομαλά και καθοδηγούμενα στα 3,5 της χρόνια!
Ο θηλασμός μας ήταν ένα ταξίδι 6 ολόκληρων ετών, το οποίο, όπως είναι προφανές, δεν θα το έβγαζα πέρα, αν δεν είχα τη διαρκή υποστήριξη της συμβούλου μου αλλά και των συναντήσεων της LLL! Εκεί έβλεπα πως δεν ήμουν η μόνη που δυσκολευόμουν. Ένιωθα πως, αφού συνεχίζουν και οι υπόλοιποι παρά τις δυσκολίες, μπορώ κι εγώ! Γιατί οι περισσότερες δυσκολευόμαστε, αλλά όλες μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!
